Ρακάν, Ονόριος μαρκήσιος του-

(Racan, 1589 – 1670). Γάλλος ποιητής. Υπήρξε γιος αξιωματικού και μάλιστα υπηρέτησε και αυτός ως ακόλουθος του Ερρίκου Δ’ στην αυλή του οποίου γνώρισε τον ποιητή Μαλέρμπ και έγινε μαθητής του. Αργότερα υπηρέτησε επί είκοσι χρόνια στον στρατό του Λουδοβίκου ΙΓ’ και πήρε μέρος σε πολλές εκστρατείες. Αποσύρθηκε τελικά στα κτήματά του και αφοσιώθηκε στην ποίηση. Το 1625 δημοσίευσε τα Ποιμνιοστάσια, που θεωρείται ένα από τα καλύτερα έργα του. Ασχολήθηκε επίσης και με τη μετάφραση ορισμένων ψαλμών του Δαβίδ. Μεταγενέστερο ποίημά του είναι οι Ιερές ωδές, όπου εκφράζει τα μελαγχολικά συναισθήματά του. Ο Ρ. θεωρήθηκε από τους συγχρόνους του αξιόλογος ποιητής, ο δε Μπουαλό, στην Ποιητική τέχνη του, επαινεί την επιτυχία του στην απεικόνιση της βουκολικής ζωής. Επίσης ο Ρ. έγραψε τα Απομνημονεύματα του βίου του Μαλέρμπ (1651) και το 1724 δημοσιεύτηκαν Διάφορες επιστολές του. Το 1636, με την ίδρυση της Γαλλικής Ακαδημίας, εξελέγη μέλος της. Τα Άπαντά του κυκλοφόρησαν το 1724 στο Παρίσι.